دیو فیش_Devil Lionfish

ویژگی ها

شیر ماهی مایلز با نام‌های دیو فیش یا دیو فیش نیز شناخته می‌شود. رنگ آن بسته به سن و بلوغ ماهی می تواند متفاوت باشد و نوارهای عمودی قرمز تا شرابی، سفید و قهوه ای تا سیاه را در طول بدن نشان دهد. همچنین دارای باله های سینه ای بزرگ و فن مانند و خارهای بلند و نواری روی باله پشتی است. شیر ماهی مایلز بسیار شبیه به شیرماهی Volitans است، به استثنای منشأ آنها، زیرا این گونه محدود به اقیانوس هند است: دریای سرخ، آفریقای جنوبی، و از شرق به سوماترا. شیر ماهی مایلز با شیرماهی وولیتان مشابه بصری متفاوت است، زیرا مایلز خارهای کمتری روی باله های پشتی و مقعدی دارد. خارهای روی باله های پشتی، لگنی و مقعدی سمی هستند و فقط برای دفاع استفاده می شوند. اگر نیش زده شود، تأثیر آن شبیه نیش زنبور است، فقط قوی تر است. زهر شیرماهی حاوی پروتئین هایی است که در اثر حرارت تجزیه می شوند و از ورود آنها به جریان خون جلوگیری می کند. پس از نیش، هر گونه خارهای شکسته شده در زخم را بردارید و فوراً ناحیه آسیب دیده را در گرمترین آبی که می توانید بایستید (بدون سوزش) به مدت 30 دقیقه غوطه ور کنید و سپس مراقبت های پزشکی را انجام دهید. برای افراد حساس به نیش، توصیه می شود فوراً به پزشک مراجعه کنند. Miles Lionfish می تواند به سرعت به اندازه بالغ 15 اینچ رشد کند، و زمانی که این ماهی ها کامل شدند باید در یک آکواریوم 120 گالن یا بزرگتر با مکان های مخفی متعدد نگهداری شوند. هنگام عادت کردن به خانه جدید خود پنهان می شود، اما معمولاً در فضای باز کشف می شود. ممکن است ماهی کوچکتر، میگو و سایر سخت پوستان را در تانک بخورد. هنگامی که برای اولین بار به آکواریوم وارد می شود، باید از میگوهای تغذیه کننده آب شور زنده برای ترغیب این ماهی به خوردن استفاده شود. رژیم غذایی آن باید شامل غذاهای گوشتی مانند میگوی زنده، ماهی زنده و گاهی اوقات گوشت سخت پوستان باشد. هنگامی که به طور کامل در آکواریوم مستقر شد، با کمی دقت و حوصله، Miles Lionfish می‌تواند به رژیم غذایی آماده‌ای متشکل از تکه‌های میگوی تازه، نپخته، نقره‌های منجمد و تکه‌های ماهی مرکب منجمد تبدیل شود.